06-09-30 zondagsschilder
uit de aantekeningen van Huub:
Rinus trouwde in de vroege jaren twintig met zijn plaatsgenote Anna en verhuisde met haar naar de Landstichting. Hij was door een pater aanbevolen bij een rijke landheer in Berg en Dal, wiens villa altijd om een schilderbeurt verlegen was; een karwei dat vele jaren zou vergen. Oma begon in het pand dat ze aankochten een kruidenierswinkeltje.
(meer)
06-09-29 HERINNERING
De gloeiende avond in de kleine stad:
Verlichte ramen stonden ruisend open
Naar zomertuinen en het langzaam lopen
Van de geliefden langs het grijze pad
(meer)
06-09-28 twee lampen
Twee lampen schijnen,
de spiegel schemerblauwt, er schrijnen
lichten in meubels rondom,
alle dingen zijn stom.
(meer)
06-09-27 Bloemen leven lichtzinnig
Bloemen leven lichtzinnig in hun bladen
Dieren lopen vanzelfsprekend: ze zwijgen
van wat ze zouden kunnen zijn; hun daden
gebeuren altijd nu, dieren zijn eigen
(meer)
06-09-26 men is er niet
Men is er niet, men ligt in zich, men ziet
vooruit in tijd terug, dit kan dus niet
(meer)
06-09-25 bezoekuur
Ze zitten in de grote hal gedwee te wachten,
voorzien van dode bloemen en van troostend fruit,
tot de portier door middel van een belgeluid
het sein zal geven om zich ziekenwaarts te jachten.
(meer)
06-09-23 neem in je hand
Neem in je hand: de plant voor je hem plant,
bevoel de wortels en de wortelaarde,
de losse, die zich rond de lichtbehaarde
verzameld houdt, wees er zo aan verwant
(meer)
06-09-23 onder iedere tuin
Onder iedere tuin tikt een tijdbom
daarom juist staat hij daar zo fier
licht leunend tegen de vlier
Overziet hij zijn perken en paden
(meer)
06-09-22 in memoriam
Ik droomde dat je naast me lag vannacht.
Je was al ziek. Je zei: tot in mijn merg
ben ik van dood. Vind je het erg
dat je niet in me kunt? Hou me maar zacht
(meer)
06-09-21 bericht van het eiland chaos
Hoe lang zijn we hier nu al, vrienden,
het was ooit bedoeld als vakantie,
maar wat het nu is -
(meer)
06-09-20 Iemand van ons
Iemand van ons VIII
(meer)
06-09-19 nu al het stof is neergeslagen
Nu al het stof is neergeslagen
en elk zich teruggetrokken heeft
op zijn verdriet, in een niet klagen
(meer)
06-09-18 losse eindjes
losse eindjes
(meer)
06-09-17 Afscheid
Maar ook zonder ons samen
draait de wereld wel door,
al weet ik niet waarom.
(meer)
06-09-16 ziekenbezoek
Ziekenbezoek
(meer)
06-09-15 stilstaand
Ik zie ze mager en vaag
wachtend op een heuvel staan
als dode bomen
op hun gedachte na
of doodgaan
een gaan zal zijn, of komen
(meer)
06-09-14 zomernacht
Doe nu eens even die gedachten dicht van je.
(meer)
06-09-13 nu alles mij geweerd heeft
Nu alles mij geweerd heeft en gelaten
(meer)
06-09-12 1914
Op 19 januari 1914 werd Rinus, bijna negentien jaar oud, als gewoon dienstplichtige van de lichting 1914 onder lotingsnummer 6 ingelijfd bij het 7e en later het 3e regiment infanterie.
(meer)
06-09-11 een draak verslaan
Een draak verslaan.
Met de vriend
die me nooit zal verraden.
Op paarden gaan we.
(meer)
06-09-10 Vier manieren om op iemand te wachten
Vier manieren om op iemand te wachten
(meer)
06-09-09 komm, trost der welt
(meer)
06-09-08 al de dingen zijn aan het bezinnen
Onz' hoofden weenen en zijn genegen
tegen elkaar, ze weenen en weenen.
(meer)
06-09-07 men moet
Men moet zijn zomers nog tellen, zijn vonnis
nog vellen, men moet zijn winter nog sneeuwen
(meer)
06-09-06 het einde
het einde
oud de tijd en vele vogels sneeuwen
in de leegte in de verte
wordt men moe en de stemmen
staan stijf om zelfs de zuiverste lippen
(meer)
06-09-05 au
Au
Zou dat er zijn, een wet
tot het behoud van pijn?
Zodat, als wij hem hier bestrijden
iemand, ergens, pijn moet lijden
erger dan het woordje au?
(meer)
06-09-04 voor den storm
VOOR DEN STORM
Een zeil en een perfide wind;
Dit spookschip: "Het Verlangen" glijdt
Over den zwarten gladden tijd
Stuurloos en blind.
(meer)
06-09-03 1894
Het verhaal waaraan Huub schreef laat ik hier beginnen. Met het oudste document dat Huub heeft kunnen vinden. Op een jaar na bestaat het een eeuw. Klik op de afbeelding om het hele document te zien.
(meer)
06-09-02 liegen
In daden moet ik raden naar mezelf
want ver achter de alledaagse dingen
waartoe de wil me elke dag moet dwingen
ga ik volkomen schuil
(meer)
06-09-01 vallen
Vallen
Jaren heb ik gewacht
om jou
een eeuwigheid geleden
te zien vallen
de dingen gaven mee
toen je besloot
ze niet langer te ontzien
mijn honger naar daken
neemt ongekende vormen aan
ik zag
een man
met een zwaar hart
van soortgelijk gewicht
(meer)